monumenta.ch > Hieronymus > sectio 58 > 27 > sectio 47 > 5 > 19 > CAPUT XXIV. > 8 > sectio 166 > sectio 76 > sectio 34 > sectio 90 > 8 > 14 > 6 > csg75.754 > 14 > CAPUT XXXVII. De cogitationibus. > sectio 38 > sectio 2 > sectio 90 > sectio 49 > 8 > sectio 95 > 1 > sectio 49 > 17 > 7 > 8 > CAPUT III. > sectio 2 > sectio 46 > sectio 53 > sectio 12 > sectio 5 > sectio 113 > 8 > sectio 168 > CAPUT XVIII. > 91 > sectio 48 > sectio 92 > 31 > sectio 22 > sectio 20 > CAPUT X. > CAPUT XLI. > cpl894.171 > medPlut.27sin.5.181 > 8 > 37 > bnf7296.16 > 7 > 13 > 8 > sectio 66 > sectio 109 > sectio 1 > sectio 20 > CAPUT XLIV. > sectio 9 > sectio 35 > sectio 3 > sectio 56 > sectio 101 > 3 > 12 > CAPUT II. > sectio 28 > 66 > 7 > cpl894.165 > sectio 116 > sectio > sectio 46 > sectio 53 > 24 > 11 > sectio 69 > sectio 1 > 15 > bnf11947.21 > sectio 15 > sectio 34 > 38 > sectio 42 > sectio 44 > sectio 119 > 25 > 6 > sectio 45 > sectio 5 > CAPUT XVIII. > sectio 50 > 28 > sectio 18 > 18 > sectio > 14 > sectio 4 > cpl894.172 > 53 > sectio 2 > sectio 115 > sectio 11 > 110 > 3 > sectio 109 > cpl894.208 > sectio 87 > sectio 24 > bnf16236.65 > sectio 15 > . . . > 3 > 21 > 5
Cassianus, Collationes, 3, 20, IV. Responsio abbatis Pinufii. <<<     >>> VI. Interrogatio, an reminiscenda sint pro cordis compunctione peccata?

CAPUT V. De modo poenitentiae, et indulgentiae perceptae argumento. SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS SHOW APPARATUS

1 Poenitentiae plena et perfecta definitio est, ut peccata pro quibus poenitudinem gerimus, vel quibus nostra conscientia remordetur, nequaquam ulterius admittamus. Indicium vero satisfactionis et indulgentiae est affectus quoque eorum de nostris cordibus expulisse.
2 Noverit enim unusquisque nec dum se peccatis pristinis absolutum, quamdiu sibi satisfactioni et gemitibus incubanti vel illorum quae egit vel similium criminum ante oculos imago praeluserit, eorumque non dicam oblectatio, sed vel recordatio infestaverit mentis arcana. Itaque tunc se is qui pro satisfactione pervigilat a criminibus absolutum, ac de praeteritis admissis veniam percepisse cognoscat, cum nequaquam cor suum eorumdem vitiorum illecebris senserit vel imaginatione perstringi.
3 Quamobrem verissimus quidam examinator poenitentiae et indulgentiae in conscientia residet nostra, qui absolutionem reatus nostri ante cognitionis et iudicii diem adhuc nobis in hac carne commorantibus detegit et finem satisfactionis ac remissionis gratiam pandit. Et ut haec eadem quae dicta sunt, significantius exprimantur, tum demum praeterita nobis vitiorum contagia remissa esse credenda sunt, cum fuerint de corde nostro praesentium voluptatum desideria pariter passionesque depulsae.